Het parametrische model maakte het mogelijk het ontwerp volledig op te laten gaan in de opgegeven proeflocatie aan de voet van de Rocky Mountains, in Vail, Colorado. Het moest eruitzien alsof het landschap ervoor gekozen had zichzelf zo te plooien en te openen dat wild en auto’s elkaar ongestoord konden kruisen.
De functionele en geometrische bepaling van het ontwerp waren niet het enige dat opgelost moest worden. De vraag was ook: hoe maak je zo’n bijzondere betonnen schil? Het moest een methode zijn die aanpasbaar was naar vorm en naar omvang.
Een ecoduct wordt niet dynamisch belast door vrachtwagens en treinen en daarom hoefde de schil niet erg dik te zijn. Dat maakte het mogelijk te kiezen voor het concept van een netwerk van staalkabels waar overheen een doek gespannen wordt. Vervolgens zou spuitbeton worden toegepast. Het parametrisch script maakte het mogelijk de topologie van het kabelnet aan te passen voor andere locaties, terwijl de stellage met het kabelnet hergebruikt kon worden.