Van jongs af aan was Ralph geboeid door aardrijkskunde, door de krachten en processen in de aarde, de oceanen en het weer, en door de poging die te vangen in kaarten en modellen. Als jochie was hij een onvermoeibaar tekenaar en maakte hij nauwkeurige perspectieftekeningen van landschappen en
gebouwen.
Aan de TU Delft was het Ralph al snel duidelijk waar zijn fascinatie zich op toespitste: hoe een tot in de details uitgedacht bouwwerk een zinvolle en mooie verbinding met zijn omgeving aangaat. ‘Als je samenwerkt met een goede landschapsarchitect en een bouwbedrijf dat op dezelfde golflengte zit, kun je als architect ervoor zorgen dat de technische, de strategische en de esthetische kwaliteiten allemaal in elkaar klikken. Geweldig als dat lukt. Zoals bij de A11 in Vlaanderen.’
Zijn rol als projectleider komt er voor hem vooral op neer iedereen te stimuleren in dat waarin hij het beste is en enthousiast te maken voor wat het project vereist. Gevraagd naar een droomproject zegt hij: ‘Ik zou nog wel eens een vliegveld of een treinstation willen ontwerpen in een open landschap, zodat het zich in volle glorie toont.’